TERAPIA PAR – czy ma sens?
Terapia par skierowana jest zarówno do osób pozostających w związkach formalnych, jak i nieformalnych, oraz do par mężczyzn i kobiet, jak i par jednopłciowych.
„Miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty
To też nie diabeł rogaty
Ani miłość, kiedy jedno płacze
A drugie po nim skacze
Bo miłość to żaden film w żadnym kinie
Ani róże, ani całusy małe duże
Ale miłość, kiedy jedno spada w dół
Drugie ciągnie je ku górze” Jakub Kawalec
Na czym polega terapia par?
Terapia par ma na celu wspólne rozwiązanie problemu, poprawę jakości relacji, czy też polepszenie komunikacji między partnerami. Psychoterapeuta podczas spotkania przede wszystkim wysłuchuje pary oraz zadaje pytania, następnie para wspólnie z terapeutą ustalają cel terapii. Spotkania zazwyczaj służą zastanowieniu się wspólnie z terapeutą nad przyczynami kryzysu, czy też na zaproponowaniu przez terapeutę technik przydatnych do samodzielnej pracy nad związkiem. Spotkania z psychoterapeutą trwają zwykle od 50 minut do 90 minut.
Najczęstszym powodem zgłaszania się par do terapii jest narastające napięcia między partnerami. Inne częste powody zgłoszenia się na terapię to:
- trudne do zaakceptowania objawy u jednego z partnerów, takie jak na przykład: depresja czy uzależnienia,
- trudności w zniesieniu długotrwałego konfliktu. W tym przypadku celem terapii może być jego rozwiązanie lub podjęcie decyzji o rozstaniu,
- sytuacja, kiedy na terapie zgłasza się cała rodzina, ponieważ występują trudności w zachowaniu dziecka, które np. spełniają funkcję obniżenia napięcia w relacji małżeńskiej,
- nadopiekuńczość, zależność emocjonalna od partnera,
- zazdrość, podejrzliwość, brak zaufania w relacji, ograniczanie wolności,
- przemoc, dominacja jednego partnera i niskie poczucie wartości drugiego,
- wzajemny antagonizm oraz obwinianie się,
- problemy w sferze seksualnej, takie jak utrata lub osłabienie popędu seksualnego u jednego z partnerów lub nadmierny popęd seksualny
Kiedy terapia par jest skuteczna?
Terapia par jest skuteczna wówczas, gdy cele terapii zostaną osiągnięte. Można wyodrębnić kilka podstawowych zasad skutecznej terapii par:
Podczas terapii partnerzy zmienią przekonania odnośnie relacji, istotnym elementem tego procesu jest redukowanie wzajemnych oskarżeń. Para może wówczas zacząć widzieć siebie oraz swoje interakcje w bardziej adaptacyjny sposób.
Terapia par modyfikuje dysfunkcyjne zachowania, takie jak na przykład przemoc fizyczna czy psychiczna. Często terapia par wymaga terapii indywidulanej partnera lub leczenia w specjalnym ośrodku uzależnień.
Poprawa komunikacji w parze, partnerzy umieją na przykład bardziej efektywnie i empatycznie słuchać i komunikować swoje potrzeby.
Nauka wyrażania emocji, partnerzy, którzy nie wyrażają wprost swoich emocji i myśli, najczęściej w konsekwencji tego oddalają się od siebie. Zadaniem terapeuty jest pomoc w ujawnianiu uczuć i myśli, które do tej pory były ukrywane lub wiązały się z lękiem przed odrzuceniem.
Jakie są przeciwskazania do terapii par?
Stosowanie przemocy fizycznej przez jednego z partnerów lub między partnerami, istnienie choroby psychicznej u jednego lub obojga partnerów, pozostawanie w innych związkach, brak motywacji do terapii jednego z nich, podjęcie przez jednego z partnerów decyzji o rozwodzie przy nieakceptowaniu tej decyzji przez drugiego.
