„Wiesz… gdy się jest bardzo smutnym, lubi się zachody słońca…” – Antoine de Saint-Exupéry, Mały Książę
„Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada cicho na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.” – Haruki Murakami, Koniec Świata i Hard-boiled Wonderland
„- A ty jak się masz? – spytał Puchatek. – Nie bardzo się mam – odpowiedział Kłapouchy. – Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.” – Alan Alexander Milne, Kubuś Puchatek
Czym jest depresja?
W powszechnym użyciu termin sugeruje, że ktoś jest „przygnębiony” lub ma „chandrę”, charakterystyka ta pomija istotną „syndromologiczną” naturę zaburzenia klinicznego tzn. to, że składa się ono z kombinacji elementów, a nie z pojedynczej cechy. Depresja kliniczna tzw. „duża depresja” jest stanem, w którym uporczywy obniżony nastrój lub utrata zainteresowań występują razem z innymi wiarygodnymi oznakami somatycznymi i psychicznymi, takimi jak: trudności ze snem, słaby apetyt, upośledzona koncentracja, poczucie bezsilności i bezwartościowości. Diagnozę depresji stawia się kiedy pewna liczba elementów jest obecna jednocześnie, przez co najmniej dwa tygodnie i można wykazać, że obniżają one sprawność osoby w wykonywaniu codziennych zajęć.
Czy leki zapobiegają nawrotom depresji?
Leki przeciwdepresyjne nie zapewniają długotrwałego wyleczenia. Ich działanie trwa tylko tak długo, jak ich stosowanie. Innymi słowy, leki antydepresyjne działają tylko na zasadzie tłumienia objawów, nie są ukierunkowane na przypuszczalne przyczyny samego epizodu. Zważywszy, że ryzyko wcześniejszego nawrotu rośnie wraz z każdym kolejnym epizodem i że odstęp czasu pomiędzy nawrotami na ogół ulega coraz większemu skróceniu, nadal ważne jest zapobieganie nawrotowi objawów w każdy możliwy sposób. W celu zapobieżenia depresji należy w przyszłości kontynuować leczenie, które skutecznie łagodziło ostry epizod depresji.
Jakie są alternatywy do stosowania leków przeciwdepresyjnych?
Jeśli mówimy o depresji łagodnej i umiarkowanej, pacjent może zdecydować się na psychoterapię, co jak najbardziej popieram, ponieważ w takich przypadkach skuteczność farmakoterapii i psychoterapii jest zbliżona. Psychoterapia wyposaża osobę chorą w nowe umiejętności, dzięki którym może samodzielnie rozwiązywać swoje problemy. Badania potwierdzają, że najskuteczniejsza jest terapia poznawczo-behawioralna (jej podtyp: aktywizacja behawioralna, interpersonalna). Jeśli objawy depresji są ciężkie, wówczas zaleca się jednoczesne zastosowanie obu metod: farmakoterapii oraz psychoterapii, zwłaszcza jeśli pacjent cierpi na depresję nawracającą, wtedy warto zastosować terapię zmniejszającą liczbę nawrotów, najlepiej – opartą na uważności terapię poznawczo-behawioralną.
Dlaczego warto leczyć depresję?
Depresja obniża nam znacząco jakość życia. Leczenie depresji to proces trudny i długotrwały, a metody leczenia, którymi dysponujemy, nie są doskonałe. Nadal wielu pacjentów nie uzyskuje pomocy, ale należy pamiętać, że bardzo dużo osób wraca do życia zgodnego z ich celami i wartościami. Pamiętać należy również o najdramatyczniejszym ryzyku związanym z depresją, czyli o samobójstwie. W tym znaczeniu można stwierdzić, że leczenie depresji nie tylko poprawia jakość życia, lecz także często prowadzi po prostu do jego ocalenia, wiec leczyć warto.
Źródła wiedzy i inspiracji:
A.Popiel i E.Pragłowska, Psychoterapia poznawczo-beahwioralna.
Zindel V. Segal, J. Mark G. Williams, John D. Teasdale, Terapia poznawcza depresji oparta na uważności
Tagi: #depresja #uważność #psychoterapiapoznawczobehawuiralna #nawroty #leki #lekiprzeciwdepresyjne #farmakoterapia #psychoterapia #nawroty #samobójstwo #leczenie #smurek #apatia #pokonaćdepresję #wyjśćzdepresji